6 maart - Independence Day

Waarschijnlijk mijn laatste berichtje dat ik plaats vanuit Ghana

Ondertussen zitten onze weken stage in de moslimschool er op. Echt een duidelijk verschil met de katholieke kleuterscholen was niet te merken. Enkel de kleding van enkele personen en de moskee naast de school. Maar als je het niet zou weten, zou je op het eerste zicht niet merken dat het een moslimschool is. Ook zit onze stageweek in Agudzi er volledig op. En hebben we dus nog 1 stageweek te gaan.(=dafor dus zullen we weer bij den Togbe moeten blijven eten) Volgend weekend maken we ook nog eens een uitstapke naar de waterval en beginnen we aan ons allerlaatste weekje Ghana. Een ding is al in orde, ik heb in mijn valies al een goei grote plek vrijgehouden om zoveel mogelijk zon in te stoppen die ik kan meebrengen. In tussentijd stuur ik al kleine stukjes zon door naar jullie.
Voor de rest zijn we nog druk aan het werk om onze donaties af te krijgen. Voor de paar weekjes die ons nog resten. En ook nog groot nieuws. Rita is woe.3mart bevallen van een meisje en omdat ze op dezelfde weekdag is geboren als ik, had ik de eer om haar "godmother" te worden en haar naam te kiezen. Een week na de geboorte heeft ze officieel de naam "Ellis" van mij gekregen. Zaterdag (13 maart) was het dan groot feest ter ere van Ellis. En vorige woe (17maart) was het al terug feest. Afscheidsfeest voor Goele. En vanavond arriveert Kevin zijn vriendin dus tis weer een moment van komen en gaan hier. en voor ik het zelf ga beseffen, is het ook onze tijd van gaan. Wat zijn de maanden hier gevlogen.

Weer een nieuw berichtje

We zijn zaterdag dus richting de kust gereden om wat te genieten van het mooie zeezicht en hebben we ‘s zondags een bezoekje gebracht aan Kakum National Park. Een natuurpark met grote loopbruggen die je een prachtig zicht geven over het park. Foto’s kan ik helaas nog ni laten zien maar die komen nog wel. Na Kakum Park zijn we naar het Elmina Castle geweest. Ook een oud slavenkamp maar dan tien keer zo groot als Fort Prinzenstein en nu met een geweldig zicht op strand en zee. Gewoon prachtig.
De dag erna zijn we nog naar het Art Center geweest waar ik een jembe heb laten maken en heb ik ’s avonds afscheid genomen van mama en Yati. De dag erna heeft Eline van hare lover afscheid moeten nemen en waren we dus weer met zijn tweetjes. (Wat we ondertussen al weer gewoon zijn, hihi)
Ondertussen is Goele ook toegekomen en zijn we weer in Kpando. We zijn meteen aan de slag gegaan voor school en we hebben ook ineens werk gemaakt van onze educatieve materialen die we willen doneren in de schooltjes.
Maandag starten we voor twee weken in de moslimschool achter de hoek. Daarover weten we nog niet heel veel dus dat gaat een totaal nieuwe ervaring worden... Voor de rest is het hier nog steeds elke dag heel erg zweten maar zeker ook genieten.

Hier zijn we weer

Ondertussen hebben we er al vier weken stage op zitten en zijn we weeral heel wat ervaringen rijker.
Begin deze maand zijn onze vriendjes ook toegekomen. We zijn bij “Uncle Gilbert” blijven slapen en zijn de volgende ochtend terug vertrokken. Onderweg terug naar het huis hebben we nog een bezoekje gebracht aan de armbandjes fabriek. Echt de moeite waard om te zien hoe ze van glas de parels maken. Tijdens het weekend zijn we voor een paar dagen naar de zee gegaan. Op de weg naar daar hebben we een tussenstop gemaakt om verse kokosnoten te proeven. Kudzo is dan zelf in de boom gekropen om er verse te hebben. Super lekker! De zee was een zaligheid om in te zwemmen. Het water was zelfs niet koud. En dan onder een palmboompje genieten van een verse kokosnoot…
Aan de kust hebben we nog een bezoek gebracht aan Fort Prinzenstein. Een oud slavenkamp dat nu als museum wordt opengehouden. De foto’s hiervan zet ik nog wel op mijn blog. Daarna hebben we nog een klein boottochtje gemaakt in de lagunes wat ook heel rustgevend was.
Terug in Kpando zijn we met een hele hoop naar Tafi Atome geweest. In dat dorpje komen de aapjes de bananen uit je hand eten. Na ons apenbezoekje zijn we doorgereden naar de waterval . Eerst een wandeling door super mooie natuur en daarna zwemmen in het frisse water van de waterval.
Terug richting Kpando hebben we weer een tussenstop gemaakt. Deze keer was het bij struisvogels. Ook natuurlijk weer geweldige beelden en grappige momenten met onze voetballerkes.
Zaterdag is dan ons mama en Yati toegekomen. Onderweg naar de luchthaven hebben we dan ook nog kunnen proeven van de lekkere grasscutter (rat). Het ziet er niet uit maar is wel lekker. Smaakt zo’n beetje als konijn. We hebben dan ook nog een bezoekje gebracht aan het art center waar we al eens konden kijken voor souvenirkes. Terwijl we daar waren hebben we ook nog kunnen genieten van een jembe voorstelling. Gewoon fantastisch hoe die mannen die instrumenten bespelen en op het ritme dansen. Een paar dagen later is Tim dan terug naar huis vertrokken. Tot zijn grootste spijt want hij had graag nog langer gebleven. De dag da hij vertrok zijn we diezelfde avond nog terug naar Kpando gereden zodat ik de dag daarna terug les kon gaan geven. Op die school (Torkor) hebben we dan voor onze laatste dag ook een klein optreden gekregen door de leerlingen van de lagere school. En als bedankje kregen we van onze mentoren nog een mand vol verse ananas en appelsienen. Mmhhh…!
Na de middag hebben mama, Yati en ik dan nog een bezoekje gebracht aan de aapjes zodat ook zij dit zouden gezien hebben. Het weekend voor ze terug naar Belgie vertrekken, gaan we terug richting de zee. Daar hebben we nog enkele bezoekjes gepland maar daarover leest ge volgende keer wel meer. Bye xxxxx…

Dag Belgjes

Hier weer een berichtje uit het enorm warme Ghana. We hebben er nu al twee weken stage opzitten en die waren al heel ervaringsvol. Naar onze eerste stageschool was de rit op zich al een hele ervaring (voor mij toch). Eén uur heen rijden en ’s middags in de bloedhete zon dus ook één uur terug. En dit dan tussen de bergen door. Onderweg hadden we nog een kleine oversteek met de kano. Fiets erop en even genieten. De schoolkinderen in onze eerste school (Dafor) spraken en verstonden geen woord Engels maar dit wisten we op voorhand. Wat we niet zo extreem hadden verwacht, is dat de rest van hun kennis ook heel miniem was. Maar de dagen dat we daar stage liepen, gingen beter en beter. Ook een hele ervaring tijdens deze stage waren onze middagmalen. Elke middag waren we uitgenodigd bij de Togbe (koning) van Dafor. Die zorgde er dan voor dat we konden kennismaken met het lokale voedsel. We mogen dus niet klagen ;-)
Onze tweede stage was in Torkor. Om hier te geraken moesten we effectief een berg over maar die kon ik helaas niet de baas. Ik heb het geprobeerd maar op de duur dacht ik dat ik terug achteruit ipv vooruit zou gaan. Afstappen dus! De volgende dagen hebben we (enkel voor de terugweg) dan maar onze bestuurder Kudzo met de Tsatsabolibus ingeschakeld. Sommige van de schoolkinderen in Torkor spraken of verstonden wel Engels. De leerkrachten vertaalden het meestal nog waardoor de activiteiten wel vlotjes verliepen. De leerkrachten hier waren heel gemotiveerd en heel behulpzaam. Ook de kinderen zelf zijn heel enthousiast en vinden ons Jovoes (blanken) zo fascinerend dat we ons tijdens de pauzes volgen en blijven aanstaren. Best wel grappig. Gisteren zijn we op onze laatste stagedag Torkor met twee leerkrachten nog naar de plaatselijke markt geweest. Een mooi zicht op het Voltameer en een fascinerend beeld over de Afrikaanse markt.
Tot gauw in een volgend bericht!

mijn eerste bericht vanuit Afrika

dinsdagavond ongeveer 10u lokale tijd zijn we toegekomen in de compound.Daar hebben we ons min of meer geinstaleerd en zijn we in bed gekropen. De volgende morgen stonden er toastjes klaar als ontbijt. We hebben ook al toast met eitjes gekregen als ontbijt. Over het eten hoort ge me zeker ni klagen, alles is hier echt kei lekker en soms ook wel heel pikant.Vorige week zijn we ook al enkele scholen gaan bezoeken maar door de vakantie konden we dus alleen maar de gebouwen zien. We hebben dan een selectie gemaakt en hebben die maandag (11januari) aan Madame Dora voorgesteld. Zij is hoofd van onderwijs en moest dit min of meer ook goedkeuren. Gisteren zijn we dan ook al gaan kennismaken in de scholen en tijdens ons eerste bezoek in Dafor hebben we kennisgemaakt met de Togbe (koning) en werden we meteen uitgenodigd om te blijven eten en hebben we dus kennisgemaakt met het lokale eten. Het hospitaal en de kerk van Kpando hebben we ook nog bezocht. Toen in het ziekenhuis werd je wel even met je neus op de feiten gedrukt. De kerk was amusant maar duurde wel 3u.
Vandaag zitten we in Ho omdat internet hier veeeel beter is en omdat we fietsen gana kopen. Voor de rest is her hier natuurlijk verschrikkelijk warm en denk ik heel vaak aan jullie (in het koude Belgie).


@ Krikke en Nara een dikke proficiat met Mathis
@ Nonkel Luc al een gelukkige verjaardag op voorhand
en ook voor Ghinger een gelukkige verjaardag

En voor de mensen die graag eens een smsje sturen, da kan op mijn Afrikaans nummer:
00233 27 11 95 273

Tot de volgende xxx...